ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΛΕΤΗΣ για παιδιά ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ (Νο 2)

(Σχολές Γονέων 2012-3)

            ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΛΕΤΗΣ για παιδιά ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ (Νο 2)-ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ:

Συνήθη λάθη που κάνουμε οι γονείς:

Τα πιο συνήθη λάθη που κάνουμε εμείς οι γονείς, σχετίζονται με την διαχείριση της συμπεριφοράς του παιδιού μας, και όχι με το αν και πόσο το διαβάζουμε

Διόρθωση λαθών:

Για να επέλθει επιδιόρθωση αυτών των λαθών, είναι σημαντικό να συζητήσουμε για τα ΟΡΙΑ. Όλα τα «λάθη» που γίνονται στον τομέα της μελέτης στο σπίτι σχετίζονται με την διαστρεβλωμένη αντίληψη την έννοιας ΟΡΙΟ και πώς τα όρια μπορεί να εφαρμόζονται και στο θέμα του διαβάσματος.

Το θέμα των ορίων θα το δούμε πολλές φορές σαν θέμα στις φετινές σχολές γονέων. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε ότι τα όρια αποτυγχάνουν σε μια οικογένεια όταν προσκρούουν πάνω σε θέμα συμπλεγματικά των γονέων.

Ένα απλό παράδειγμα αποτελεί ο φόβος των γονέων για τη ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.  Αν δεν υπήρχε αυτός ο φόβος δεν θα είχαμε όλες αυτές τις πιέσεις, στο σπίτι.

Οι αιτίες της σχολικής αποτυχίες είναι:

·       Σωματικός παράγοντας:

Σε αυτόν τον τομέα ανήκουν όλα όσα σχετίζονται με την υγεία του παιδιού. Σίγουρα η οποιαδήποτε ασθένεια ή και μικροενόχληση είναι παράγοντες που κάνουν το παιδί να αποσπάται και να μην έχει κέφι για διάβασμα. Σκεφτείτε ότι αν το παιδί έχει πρωτο- βάλει σιδεράκια είναι πιθανό να επηρεαστεί το διάβασμά του.

Η στέρηση του παιχνιδιού αλλά και η στέρηση του καθαρού αέρα είναι στοιχεία που ρίχνουν τις λειτουργίες του παιδιού και δεν το αφήνουν να αποδώσει όσο ίσως θα απέδιδε σε συνθήκες χαλαρής καθημερινότητας.

Επίσης, εδώ θα συμπεριλάβουμε τις περιπτώσεις όπου υπάρχει κακή λειτουργία των αισθητήριων οργάνων. Έτσι, ένα παιδί που δεν βλέπει ή δεν ακούει καλά είναι λογικό να μην μπορεί να αποδίδει στο βαθμό που το κάνουν οι υπόλοιποι συνομήλικοι του.

Για αυτό είναι σημαντικό να γίνεται αισθητηριακός έλεγχος συστηματικά στα παιδιά μας (ακοόγραμμα, αν υπάρχουν υποψίες μειωμένης ακουστικής οξύτητας) και οφθαλμολογικός έλεγχος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Τα παιδιά μας είναι σημαντικό τόσο να παίζουν σε καθημερινή βάση όσο και να βρίσκονται σε καθαρό αέρα.

Επιπλέον, το παιδί χρειάζεται 10 ώρες ύπνο την ημέρα, κάτι που δεν τηρείται στις μέρες μας λόγω των ενασχολήσεων  του παιδιού.

Τα όρια και το να είναι τακτικό στο πότε θα διαβάσει, πότε θα παίξει και πότε θα πέσει για ύπνο είναι κάτι που τα βοηθάει.

·       Γνωστικός παράγοντας:

Αφορά το γεγονός ότι τα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ  παιδιά είναι αυτά που έχουν δείκτη νοημοσύνης στο μέσο όρο των παιδιών της ηλικίας του. Ωστόσο υπάρχουν τα χαρισματικά παιδιά (με IQ που υπερβαίνει το μέσο όρο των συνομήλικων παιδιών, αλλά και τα παιδιά με νοητική υστέρηση.

Τα παιδιά στα οποία φαίνεται η καθυστέρηση είναι και η περίπτωση που οι γονείς θα μεριμνήσουν για να μπουν σε κάποιο ειδικό σχολείο.

Υπάρχουν, όμως, και παιδιά τα οποία δεν έχουν εμφανή σημάδια νοητικής υστέρησης και απλά δείχνουν μια δυσκολία.

Αυτά τα παιδιά δεν θεωρούνται καθυστερημένα νοητικά απλά έχουν μια γενική δυσκολία στην κατάκτηση σταδίων και για αυτό είναι καλό να ανατρέξουμε στο ιστορικό τους και να δούμε πόσο αργοπόρησαν να ισορροπήσουν το κεφάλι τους, να βαδίσουν ή να μιλήσουν κα ( να κατακτήσουν τα αναπτυξιακά στάδια). Στις περιπτώσεις αυτές είναι σημαντικό να βοηθήσουμε είτε ως γονείς είτε ως ειδικοί με

ένα πιο εύκολο σχολικό περιβάλλον όπου τα μαθήματα δεν θα το πιέζουν τόσο.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Στη προκειμένη περίπτωση οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν αν όντως υπάρχει κάποιο θέμα καθυστέρησης στα παιδιά τους και για αυτό το λόγο δεν μπορούν να τα βοηθήσουν. Πολλές φορές, ακόμα και αν το υποψιάζονται δεν το δέχονται. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για όλο το σύστημα της οικογένειας καθώς οι γονείς πιέζουν το παιδί έχοντας υπερβολικές αξιώσεις, ενώ το παιδί χάνει το ηθικό τους και την πίστη στις δυνατότητές του.

Οι γονείς ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ αφού έρθουν σε επαφή με τον δάσκαλο να διαλέξουν ένα σχολείο χαμηλότερων απαιτήσεων. Έτσι το παιδί θα βελτιωθεί θεαματικά και θα κερδίσει τη θέση του στην κοινωνία. Σημαντικό είναι οι γονείς να πάψουν να βλέπουν ως εν δυνάμει επιστήμονες τα παιδιά τους, καθώς πολλά δεν θα γίνουν τόσο γιατί δεν μπορούν όσο και γιατί δεν το θέλουν.

·       Ψυχολογικός παράγοντας και συμπεριφοράς:

Είναι ο παράγοντας που δεν αφορά τις δύο πρώτες περιπτώσεις. Με άλλα λόγια εδώ ανήκουν τα παιδιά που έχουν ψυχολογικές διαταραχές. Είναι τα λεγόμενα άτακτα παιδιά, τα αδιάφορα ή αφηρημένα που σπέρνουν την αταξία στο σχολείο αλλά και στο σπίτι.

Αυτά τα παιδιά έχουν κατά καιρούς χαρακτηριστεί με διάφορα επίθετα, όπως ΑΔΙΑΦΟΡΑ, ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ, ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ που αυτομάτως από-ενοχοποιούν τους γονείς οι οποίοι δεν κάνουν κάτι για τη βελτίωση της κατάστασης των παιδιών αυτής της κατηγορίας.

Ευτυχώς με την ανάπτυξη της επιστήμης της ψυχολογίας υπάρχει η δυνατότητα εντοπισμού αυτών των δυσκολιών.

Έτσι, αναγνωρίζοντας πως το παιδί είναι σε έναν δύσκολο δρόμο που δεν μπορεί να μάθει και να αποδόσει γιατί το απορροφούν τα προβλήματα και οι ανησυχίες του, το προσεγγίζουμε αναφερόμενοι σε δυσκολίες όπως:

διάσπαση προσοχής: σχετικά με αυτή τη δυσκολία έχουν γραφτεί πολλά. Το παιδί αν και θέλει να μάθει, δεν τα καταφέρνει να βρίσκεται σε κατάσταση συγκέντρωσης. Βυθίζεται στις σκέψεις του και επιστρέφει στη σχολική εργασία μετά από λίγο. Η απόδοση μειώνεται όσο δυσκολεύεται να παρακολουθήσει μαθήματα.

αδιαφορία με βιασύνη ή καθυστέρηση: εδώ μπορεί να μπει και η υπερκινητικότητα. Το παιδί δεν έχει ενδιαφέρον για το σχολείο και έτσι ή κάνει βιαστικά τα μαθήματά του ή και με καθυστέρηση. Σίγουρα, η προκλητικότητα ή η επιθετικότητα είναι στοιχεία που συνοδεύουν αυτή την περίπτωση. Αυτή η αδιαφορία συνήθως σχετίζεται με προβλήματα στο οικογενειακό περιβάλλον που προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις. Για παράδειγμα:

1. πένθος: τα παιδιά με πένθος μπορεί να είναι χωρίς πατέρα ή χωρίς μητέρα. Βέβαια, μπορεί να τα ακουμπάει ο θάνατος και κάποιου πολύ αγαπητού προσώπου στο ευρύτερο κοινωνικό του σύνολο. Το πένθος είναι μια επίπονη διαδικασία, κυρίως για τα παιδιά καθώς δεν μπορούν να διαχειριστούν καλά ένα τόσο βαρύ συναίσθημα.  Ο θάνατος προκαλεί συναισθήματα ανασφάλειας και μοναξιάς. Συνθλίβει το παιδί και κατά συνέπεια οι προσπάθειές του στο σχολείο χαλαρώνουν.

2. παιδιά διαζυγίου: τα παιδιά χωρισμένων γονιών είναι άτομα που επίσης νιώθουν μοναξιά και ανασφάλεια. Πολλές φορές και μειονεκτικότητα απέναντι στα παιδιά που δεν έχουν χωρισμένους γονείς.
3. παιδιά που ζουν το 2^ο γάμο των γονέων: αν ο γονέας που παντρεύεται είναι η μητέρα είναι πιο ήπια τα πράγματα καθώς, στη μικρή ηλικία το παιδί δεν έχει αποχωριστεί τη μητέρα που είναι ακόμα και το ισχυρό πρόσωπο στη ζωή του. Αν παντρεύεται ο πατέρας είναι πιο δύσκολο να δεχτούν τα παιδιά μια καινούρια μητέρα. Βέβαια, αν είναι μικρά και η νέα γυναίκα δώσει αγάπη και τρυφερότητα σίγουρα θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Όλα αυτά βέβαια έχουν αντίκτυπο στη σχολική επίδοση.
4. παιδιά υιοθεσίας: είναι μεγάλο θέμα αλλά δεν αφορά την ομάδα μας και θα αναλυθεί σε χωριστή παρουσίαση.
5. ανέχεια και ανεργία: επίσης.
6. μοναχοπαίδια: τα μοναχοπαίδια έχουν να αντιμετωπίσουν κινδύνους που δεν έχουν τα υπόλοιπα παιδιά. Έτσι, υπάρχουν οι γονείς που κρέμονται από πάνω τους και τα παραχαϊδεύουν σε σημείο που τα παιδιά αναπτύσσουν ένα υπέρμετρο ΕΓΩ το οποίο στη βάση του δεν είναι σταθερό αλλά απόλυτα εξαρτώμενο από το ΕΓΩ των γονέων.
7. ευκατάστατα ή καΚομαθημένα: αυτά τα παιδιά είναι που δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας. Βρίσκονται στην σκέπη των γονέων μέχρι την ατυχή στιγμή που ανακαλύπτουν τι γίνεται γύρω τους. Είναι η πιο  sos ομάδα για κατάθλιψη!! Όταν συντελούνται παράγοντες που βγάζουν από την πλάνη αυτά τα παιδιά το πρώτο που διαταράσσεται είναι βέβαια η απόδοσή τους στο σχολείο.
8. άλλοι παράγοντες όπως η γέννηση ενός καινούριου μέλους στην οικογένεια: στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα παιδιά που έχουν μικρότερη των 6 ετών διαφορά ηλικίας. Επίσης, τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες με φασαρία και πολυκοσμία, αυτά που θεωρούνται τα «μεγάλα» μέχρι και από πολύ μικρή ηλικία αλλά και τα παιδιά που έχουν για κάποιους λόγους κενά στη φοίτησή τους αλλά δεν τα κάλυψαν ποτέ, είναι τα παιδιά που ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ στο σχολείο!