"Είναι σοφός ο γονέας που γνωρίζει το παιδί του" Ουίλιαμ Σέξπηρ

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Εναντιωματική Διαταραχή



Η εναντιωματική διαταραχή ή αλλιώς η Διαταραχή της Αισθητηριακής Επεξεργασίας,  πρόκειται για την συμπεριφορά εκείνη του παιδιού που βλέπουμε να είναι συστηματικά και τακτικά σε ένταση, να εκφράζει έντονο θυμό, να μιλάει με αγένεια (αντιμιλάει) στους γονείς του ή και γενικότερα, να είναι έντονα εχθρικό και ανυπάκουο.

Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα παιδιά, αν όλα πάνε καλά, κατά τη διάρκεια της νηπιακής και σχολικής ηλικίας θα έχουν έντονες φάσεις ανυπακοής και αντιπαράθεσης με τους γονείς τους αλλά και το κοινωνικό σύνολο. Αν δεν συμβεί η αντίθεση που περιγράφουμε παραπάνω με τους γονείς έγκαιρα, τότε το πιθανότερο, είναι να έχουμε μία έντονη εφηβεία.

Όμως, τι είναι αυτό που μπορεί να μας πονηρέψει σχετικά με την Εναντιωματική Διαταραχή;

Συνήθως το παιδί παρουσιάζει κάποια από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Χάνοει εύκολα την ψυχραιμία του και περνάει στην ανυπακοή .

Προκαλεί φασαρίες με μικρές αφορμές και κάνει ό,τι μπορούν για να δείξει ότι δεν δέχεται τον ενήλικα και γενικότερα όποιον έχει εξουσία.

Χρησιμοποιεί λέξεις προσβλητικές και συχνά αυτό γίνεται εσκεμμένα.

Έχει την τάση να εκδικείται.

 

Στην νηπιακή ηλικία παρουσιάζεται έντονα η εν λόγω στα αγόρια, ενώ στη σχολική ηλικία εξομοιώνονται τα ποσοστά μεταξύ των 2 φύλων. Η συμπεριφορά των εν λόγω παιδιών μπορεί να θυμίζει τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ με τη βασική διαφορά ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι παρορμητικά ενώ τα παιδιά με Ε.Δ. είναι κυρίως επιθετικά. Επίσης, είναι σημαντικό να μην συγχέουμε τα παιδιά με Ε.Δ. με εκείνα που παρουσιάζουν Διαταραχή της Διαγωγής δεδομένου ότι τα παιδιά της 2ης περίπτωσης, είναι επικίνδυνα χωρίς επίβλεψη.

Τα αίτια δεν είναι συγκεκριμένα. Κάποιες έρευνες μιλούν για χημικές διαφοροποιήσεις στον εγκέφαλο, ενώ μπορεί να σχετίζεται και το οικογενειακό πλαίσιο και ο τρόπος που πλαισιώνονται.

Το σημαντικότερο είναι έγκαιρα οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να πλαισιώσουν το παιδί. Ο μεγαλύτερος μύθος είναι ότι το παιδί μεγαλώνοντας θα ωριμάσει. Η εν λόγω διαταραχή μπορεί να έχει καλή πρόγνωση μόνο αν οι γονείς κάνουν συστηματικά συμβουλευτική, και το ίδιο το παιδί φροντιστεί μέσω ατομικής θεραπείας (παιγνιοθεραπεία, διαχείριση θυμού και εκμάθηση τεχνικών), μοντελοποίησης της συμπεριφοράς του γονέα (το παιδί μέσω μίμησης να μπορεί να ρυθμιστεί). Στην περίπτωση που δεν γίνει έγκαιρη διάγνωση, η Ε.Δ. μπορεί να ισχυροποιηθεί παίρνοντας τη μορφή της Διαταραχής της Διαγωγής που στην ενήλικη ζωή μπορεί και να μετεξελιχθούν σε Αντικοινωνική Διαταραχή της Προσωπικότητας.

Τέλος, να θέσουμε ως βασικό στοιχείο της αντιμετώπισης της εν λόγω διαταραχής ότι το παιδί πρέπει να μάθει στην αυτοβοήθεια. Μία από τις βασικότερες μορφές αυτοβοήθειας είναι η συμμετοχή σε αθλητικές ομάδες, η συμμετοχή σε ομάδες ψυχοθεραπείας όπου θα γίνεται εκμάθηση τεχνικών χαλάρωσης και ηρεμίας, αναγνώριση λαθών , αναγνώριση της πηγής έντονου στρες και άλλα.

Θεωρούμε σημαντική τη συμβολή όλων, γονέων, ειδικών αλλά και δασκάλων για την αρτιότερη αντιμετώπιση της διαταραχής αυτής.

Το να δώσουμε κίνητρα στα παιδιά αυτά, να έχουμε οι ίδιοι υπομονή και επιμονή, να θέτουμε ξεκάρα πλαίσια και κανόνες είναι τα βασικότερα στοιχεία μίας σωστής αντιμετώπισης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου