Πόσοι έρωτες και αγάπες δεν
χάθηκαν από τον ανθρώπινο εγωισμό..τι είναι αυτό που μας κάνει να μην αφήνουμε τους
άλλους να μας πλησιάσουν; Πόσα «δεν με
άφησες να σε ερωτευτώ» ή «ό,τι δίνεις παίρνεις» μπορεί να καθόρισαν τα βήματά μας…αλήθεια, το
να μην δώσεις όταν ο άλλος το ζητήσει, και τελικά να φύγει είναι ανθρώπινος
εγωισμός. Το να περιμένεις πότε μπορεί να δώσει, είναι απλή ανθρώπινη
ανάγκη..αν σε αφήσω να πλησιάσεις θα με μάθεις..και το ανυπόφορο είναι ότι θα
μάθω κι εγώ για τον εαυτό μου…πόσοι άνθρωποι είναι τόσο αυθεντικοί που να το
επιτρέψουν στον εαυτό τους να ζήσουν τον αυθεντικό έρωτα;
Τον έρωτα που σφύζει από ζωή και
επιθυμία, που σου ανοίγει φτερά και σε φροντίζει. Πόσοι άνθρωποι αντέχουν να
αγαπήσουν τον εαυτό τους και τελικά να καταφέρουν να αγαπήσουν και τον Άλλο;
Πονάω τους ανθρώπους που
κλείστηκαν στον εαυτό τους, δεν τον μοιράστηκαν ποτέ και έτσι δεν έμαθαν ποτέ
τα όριά τους, το τι θα μπορούσαν να γίνουν μέσω των Άλλων.
Το να σχετίζεσαι θέλει θάρρος και
επιθυμία για ζωή..αλλιώς σε κατακλύζουν οι φόβοι και οι φοβίες, τα υπαρξιακά
ερωτήματα που έμειναν μισά…και αναπάντητα. Πώς αν δεν μοιραστείς θα σε μάθεις;
Και έτσι φτάνουμε στην κυνικότητα
των ανθρώπων που για να εξυγιάνουν την μοναξιά τους βλέπουν τους άλλους λίγους…και
κατασκευάζουν το φρούριο της μοναξιάς τους…και περνώντας τόσο χρόνο μόνο με τον
εαυτό τους γίνονται ολιγαρκείς..μόνο ο εαυτός τους νομίζουν αρκεί..και ξεχνούν…ή
δεν έμαθαν ποτέ πώς ο άνθρωπος πάντα ψάχνει…να δέσει την ψυχή του με την ψυχή
του Άλλου.
Πώς να είμαι Εγώ αν δεν έχω το
Εσύ να με διαχωρίζω και να με συνδυάζω…;
Για αυτό όσο δεν μοιάζω με τον
Άλλο, όσο μπορώ να τον δω διαφορετικά από εμένα, τότε συνάπτω σχέσεις…και τις πάω
παρακάτω…χωρίς να κλείνει ο κύκλος..σπειροειδής πορεία που ανεβαίνει μόνο προς τα
πάνω…
Όχι! Οι ανθρώπινες σχέσεις όταν
έχουν θάρρος και αυθεντικότητα δεν είναι ό,τι δίνεις παίρνεις…είναι ότι δίνω
ό,τι έχω για να το πάρω πίσω πολλαπλάσιο…είναι να επιτρέψω να με ακουμπήσει ο Άλλος,
να εμπιστευτώ, να γίνω διαπερατός..τότε μόνο αυξάνω την ομοιοστασή μου…εκλεκτική
διαπερατότητα το λέει η βιολογία..πύλη και φράγμα μαζί…
Ανθρώπινες ανάγκες δημιουργούν
ανθρώπινες σχέσεις….αντίδοτο στην μοναξιά…αντίδοτο στον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου