Το Παιχνίδι: η Σημασία του και οι Λειτουργίες του (εν όψει Γιορτών)

Η σημασία του παιχνιδιού

 

Σιγά σιγά πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα. Μαζί με τα όμορφα συναισθήματα που μας ξυπνάει αυτή η εορταστική ατμόσφαιρα μας θυμίζει και κάποια μικροπροβληματάκια που μπορεί να προκύψουν σχετικά με το τι θα αγοράσω στα παιδιά για δώρο.

Για να βγούμε από τα διλήμματα του τύπου «πόσο ακριβό να είναι το δώρο;», «θα του αρέσει;», «να πάρω κάτι ακόμα για την Πρωτοχρονιά;» κτλ, πάμε να δούμε μαζί τη σημασία του παιχνιδιού και την παρεξηγημένη έννοια του να είναι το δώρο του παιδιού μας το «καλύτερο».

Ας ξεκινήσουμε με την απογοήτευση που μπορεί να αισθανθεί ένα παιδί όταν δεν του αρέσει το δώρο του. Έχουμε αλήθεια σκεφτεί ότι πολλές φορές χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια κάπως σαν δωροδοκία η οποία, περιμένουμε να μας ανταποδοθεί βάζοντας το παιδί να κάνει ησυχία κτλ; Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος ο οποίος κάνει το παιδί να ζητά όλο και περισσότερα και εμείς να αρκούμαστε στα υλικά αγαθά (βλέπε άρθρα «δωροδοκία», «δίνω-παίρνω» από 15.11.08 και μετά)

 

Το παιχνίδι και η σημασία του:

Γενικότερα το παιχνίδι είναι μια διαδικασία που βοηθά στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Τόσο στην πνευματική όσο και στην κινητική. Η προσπάθεια που καταβάλλεται με το παιχνίδι έχει ως στόχο την ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ του παιδιού (ή και του ενηλίκου) που παίζει.

Το παιχνίδι λοιπόν είναι μια δραστηριότητα με σκοπό την ευχαρίστηση αλλά και την  ικανοποίηση κάποιων κινήτρων.

Βιολογικά χρήσιμο θεωρείται καθώς, να παρατηρήσουμε για παράδειγμα κάποια μικρά ζώα, μέσω παιχνιδιού προετοιμάζονται για την μετέπειτα ζωή τους.

Το παιχνίδι είναι για το παιδί όπως η εργασία για τον ενήλικα. Βοηθά στην εξέλιξη και την ανάπτυξή του.

Η παρουσία του ενεργητικού παιχνιδιού μπορεί να θεωρηθεί ΕΝΔΕΙΞΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. Ενεργητικό παιχνίδι σημαίνει παιχνίδι με σωματική κόπωση και πνευματική εγρήγορση.

Η απουσία του, είναι ΕΝΔΕΙΞΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ Ή ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Για αυτό και μέσω του παιχνιδιού πολλοί ειδικοί εντοπίζουν παθολογίες οικογένειας και διαταραχές.

 

Λειτουργίες του παιχνιδιού:

§  Το παιδί δρα ελεύθερα και αβίαστα

§  Δημιουργεί και μαθαίνει

§  Αναπτύσσει τη σκέψη του

§  Μαθαίνει να αντιμετωπίζει προβλήματα

§  Οξύνει την κρίση του

§  Εξερευνά τον υλικό κόσμο

§  Αναπτύσσει τη γλωσσική του ικανότητα

§  Ζει σε έναν κόσμο φανταστικό που μπορεί να εξουσιάσει

§  Αναπτύσσει διαπροσωπικές σχέσεις

§  Εκφράζει τα συναισθήματα του

§  Κάνει σχέσεις και ανακουφίζει μια στεναχώρια ή δυσφορία..

§  Να αισθάνεται ευχαρίστηση

Το παιχνίδι συνδέεται με το άμεσο παρόν και την ανάγκη να μάθει το παιδί τον περιβάλλοντα χώρο του και να προσαρμόζεται σε αυτόν.

Η ενθάρρυνση που δίνει ο ενήλικας στο παιδί είναι σημαντική για να αρχίσει η ενασχόληση του με το περιβάλλον..

 

Για να γίνει το παιχνίδι ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:

|  Να είναι ανάλογο της ηλικίας του παιδιού και το στάδιο εξέλιξής του

|  Ο χώρος που θα παίξει το παιδί να είναι κατάλληλος, να είναι ένας χώρος που μπορεί να παίξει και με τους άλλους. Να έχει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ τον δικό του προσωπικό χώρο

|  Χρόνος για παιχνίδι : αυτός ο οποίος επιτρέπει στο παιδί να ολοκληρώνει το παιχνίδι του χωρίς να γίνεται πρόωρη διακοπή, γιατί αυτό δημιουργεί θυμό και απογοήτευση.

|  Βαρεμάρα, μοναξιά ή αίσθημα παραμέλησης, υπάρχει όταν το παιχνίδι παρατείνεται  για πολύ ώρα, οπότε και χάνει το παιδί τη διάθεση και το ενδιαφέρον του για την συγκεκριμένη δραστηριότητα.

|  Καλό είναι να υπάρχουν σύντροφοι στο παιχνίδι, γιατί είναι απαραίτητοι σε όλα τα στάδια εξέλιξης. Οι ενήλικοι είναι απαραίτητοι για τα βρέφη .

|  Το παιχνίδι προσφέρει συναισθηματική επικοινωνία και κοινωνικοποίηση.

 

 

*       Η ηλικία κάτω των 2 ½ ετών:

Ο ενήλικας καλείται να προσαρμοστεί διαφορετικά στο παιχνίδι και αυτό γίνεται γιατί είναι η περίοδος που το παιδί κοινωνικοποιείται και για αυτό η ανάγκη για ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ στο παιχνίδι είναι πραγματικά πολύ μεγάλη. Συστηματικό λάθος των γονέων είναι να αφήνουν μόνο του ένα παιδί αυτής της ηλικίας να παίζει. Επιπλέον, να τονίσουμε ότι στα 4-6 χρόνια, η ανάγκη για συντροφικό παιχνίδι αυξάνεται.

*       7-12 ετών:

Κανόνες και ομαδικά παιχνίδια. Δίνουν μεγάλη ευχαρίστηση στα παιδιά.

Οι δραστηριότητες καθορίζονται και από το φύλο των παιδιών. Αυτό σταματά στην εφηβεία.